به تهران بیایید!
صبح داشتم ویزاهای کانادا و استرالیا را برای اقامت موقت زیر و رو میکردم. این که در چه مشاغلی درخواست دارند و بر اساس نیازهایشان نمرهدهی میکنند و مهاجر میپذیرند. نکتهی جالب برای من دادن امتیاز ویژه به جغرافیاهایی بود که محبوب نیستند. ایالتهای سردسیر کانادا، سرزمینهای روستایی و دور از دسترس غرب استرالیا و... اینها جغرافیاهایی بودند که در حالت عادی شاید کمتر کسی دوستشان داشته باشد. اما این کشورها سعی میکردند با دادن برخی امتیازها مهاجران را به آن سمت هدایت کنند. چرا؟ چرا سعی میکردند این سرزمینها خالی از جمعیت نمانند؟ چرا برای پراکنده کردن جمعیت برنامهریزی داشتند؟ آن هم نه جمعیت خودشان، بلکه جمعیت مهاجران حرف گوشکن و مطیع...
تهران روز به روز برایم نفرتانگیزتر میشود. آنقدر نفرتانگیز که حتی نمیتوانم خودم را به خاطر زندگی در آن تحمل کنم. تمرکز عجیب و غریب جمعیت ایران در تهران را نمیتوانم هضم کنم. غرب چند سال پیش تهران این روزها تبدیل شده به مرکز آن. مواجههی من با این واقعیت همانند مواجههی قورباغهی محبوس در ظرف آبی است که به تدریج آب را به جوش آوردهاند و او در حالت مرگ و اغما متوجه داغ شدن آب شده است.
امکانات تهران را نمیتوانم انکار کنم. بهترین دکترها در این شهرند. تو برای خرید مایحتاج زندگی در تهران گسترهی وسیعی از انتخاب داری. میتوانی در تهران به راحتی گم شوی و احساس امنیت داشته باشی... این شهر به طرز عجیبی با مهاجران از شهرستان آمدهی خود از نظر اقتصادی مهربان است. شاید خانههایش گران باشند. اما درآمدهایش هم بالا هستند. با مهاجران خارجیاش هم نسبت به سایر نقاط ایران مهربانتر است. همه چیز در تهران متمرکز شده است. آن قدر همه چیز در تهران است که عملا شهرهای دیگر سایهای از شهرند. آن قدر همه چیز در تهران است که آدمهای شهرهای دیگر ایران مطالبات چندانی نمیتوانند داشته باشند. اگر چیزی بیشتر از آنی که دارند میخواهند راهش مطالبهگری نیست. راهش مهاجرت به تهران است...
حسم این است که ایران روز به روز خالیتر میشود. وقتی جمعیت از کیلومترها دورتر رخت برمیبندد، تو آبادیهای کمتری را سر راههایت در ایران میبینی. دقیقا نمیدانم بدی این حالت چی است. ولی مهمترین حسی که دارم این است که ایران روز به روز یکدستتر میشود. درونگراتر میشود. آدمها بیشتر و بیشتر شبیه هم میشوند. در حقیقت همهی ایران دارند تهرانی میشوند. این وسط برخی قومیتها هم تهرانی نمیشوند. وقتی هیچ آبادیای بین تهران و شهر آن قومیتها نباشد، یعنی طیف وجود ندارد. آدمها دو قطبی میشوند. تهرانی- غیرتهرانی پررنگ میشود.. چرا همهی ایران باید در تهران جمع شوند؟!
- ۴ نظر
- ۲۷ بهمن ۹۸ ، ۱۸:۵۳
- ۴۶۰ نمایش