موزتو بخور

حالم خوب نبود. وقت‌هایی که حالم خوب نیست چیزی لزج ولی به شدت چسبناک من را توی خانه نگه می‌دارد. نمی‌گذارد از جایم تکان بخورم. حتی نمی‌گذارد که بروم تا حیاط خانه و گلدان‌ها را آب بدهم. یخچال را باز کردم. میوه‌ها ته کشیده بودند. گفتم خریددرمانی کنم. لباس پوشیدم و با سختی زیاد از خانه زدم بیرون. رفتم میوه‌فروشی. شلوغ بود. مردم سبد سبد میوه برمی‌داشتند. سریع سه قلم میوه برداشتم. ۵۱هزار تومان شد. آمدم خانه شستم‌شان. چیدم‌شان. ۱۲ تا زردآلو بود و ۶ تا شلیل و ۴ تا موز.  میانگین گرفتم. هر دانه میوه حدود ۲۳۰۰تومان برایم آب خورده بود. بعد حساب کردم دیدم روزهای آخر هفته که خانه‌ام به طور میانگین احتمالا هر یک ساعت در یخچال را باز می‌کنم و پاتکی می‌زنم... حالم از خرید خوب نشد.
قبلا از آدم‌های ماهی‌طور بدم می‌آمد. آدم‌هایی که انگار هیچ وقت نمی‌توانند هیچ چیزی را به خاطر بسپرند و همه چیز پی در پی برای‌شان جدید است. ممکن است تو را ۱۰ بار ببینند. اما عین هر ۱۰ بار دقیقا مثل قیافه‌ی ماهی قرمز توی تنگ برای‌شان جدید و تعجب‌آور باشی. حالا خودم هم توی هر بار خرید کردن مثل آدم‌های ماهی‌طور شده‌ام. در هر بار خرید عددی که از کارتم کم می‌شود برایم جدید و تعجب‌آور است. از خودم هم بدم می‌آید.