نابودی محتوم
آقای محمد درویش 2 تا عکس زیر را توی اینستاگرامشان منتشر کرده بودند. 2 عکس از یک مکان به فاصلهی زمانی 20 سال. 2 عکس از کوه قلعه در مسیر جزیرهی اسلامی و در مجاورت روستای سرای در کنار دریاچهی ارومیه.
عکس اول (لندروور در آب) عکس کوه قلعه در سال 1374 است و و عکس بعدی هم مربوط به همان مکان در سال 1394.
پای عکس نوشته بودند: عمق فاجعه آشکار است. یعنی در طول فقط 20 سال!!!
راستش جادهی عکس دوم من را به فکر برد. آیا این جاده باعث خشکسالی شد؟ یا که اول دریاچه خشک شد و بعد جاده کشیده شد.
این جاده نباید ساخته میشد؟ اگر اول دریاچه خشک شده و بعد جاده ساخته شده، ایراد دارد؟ ایرادش نومیدی است. این است که کورسوی امید برای برگشتن آب دریاچه هم با این جاده نابود شده. ولی اگر جاده باعث خشکسالی شده باشد... اگر این جاده نبود، اگر این آسفالت نبود... الان سال 1394 است. فرض کنیم جادهای ساخته نمیشد. آیا فقط آن لندرووره از آب دریاچه آن جور آفرود میکرد؟! مسلما نه. همان عکس سال 1374 را که در سال 1394 تصور میکنم، پشت سر لندروور یک صف طویل میبینم از تویوتا لندکروزها، پرادوها، هایلوکسها، اف جی کروزها، راو فورها، فورچونرها، بی ام و ایکس سه ها،بی ام و ایکس چهارها، پورشهها، نیسان رونیزها، نیسان پیکاپها، پاژنها، هیوندای آی ایکس 55ها، آی ایکس 35ها، سانتافهها، اسپورتیجها، موهاویها و... یک قطار کامل از تا بن دندان مسلحهای بیابانی... حس میکنم تف و لعنت فرستادن به آن جاده کار بیهودهای است... نابودی محتوم بوده. حتا اگر آن جاده هم نمیبود، یک قطار ماشین متجاوز جانی برای دریاچه نمیگذاشتند...