صبح یک روز بارانی تهران، نشستن بر صندلی انتهایی بیآرتی و صدای رادیوی اتوبوس...
سه شنبه, ۲۴ اسفند ۱۳۸۹، ۰۴:۰۹ ق.ظ
بیخود نیست بعضیها رادیو را به تلویزیون ترجیح میدهند. وقتی آدم فقط صدا را بشنود تخیلش حدومرز نمیشناسد.
همنوایی شبانهی ارکستر چوب ها/ رضا قاسمی/ص۱۳۶