...
من سه نقطه را خیلی دوست دارم... مورد علاقهترین علامت نگارشی من است سه نقطه... سه نقطه یعنی تمام حرفهایی که نمیشود گفتشان... سه نقطه یعنی تمام کلمههایی که این بیخ گلو گیر میکنند و نمیشود بیرون ریختشان... سه نقطه که میگذاری یعنی همان حرفهایی که ناگفته میماند... و همهی آدمها حرفهای ناگفتهی خودشان را دارند و وقتی تو سه نقطه میگذاری میتوانند حرفهای سه نقطهی خودشان را با حرفهای سه نقطهی تو یکی بگیرند و به هیچ جای دنیا هم برنمی خورد... سه نقطه زبان مشترک تمام آدم هاست... مثل نقطه ویرگول ولدالزنا و الکی پیچیده نیست... ساده است. سرراست است. و البته پر از حرف است... و حالا اگر احوالات این روزهای من را خاسته باشی:... و اگر احوالات تهران دودآلودِ در پناه البرز و مردمان نامهربانش را خاسته باشی:... و احوالات دانشگایی که در آن درس میخانم:... زندگیمان شده است: ... ... ....
خدای من
تحقیر تحقیر تحقیر...