رنج

 

من هنوز تمام قرآن را نخوانده ام. ولی توی آن جاهایی که  خوانده ام از چند آیه ی اول سوره ی بلد خیلی خوشم آمده:

به این شهر سوگند می خورم

و تو – ساکن در این شهری

و سوگند به پدر و فرزندانی که پدید آورد

که انسان را در رنج آفریده ایم ...

نمی دانم چرا. ولی این طور فکر می کنم که هر بنی بشری که چند صفحه از آن کتاب را خوانده باشد آیه یا آیاتی پیدا می کند که ازشان خوشش بیاید. خیلی دوست دارم آیات دوست داشتنی آن هایی که این جا را می خوانند بخوانم...

 

پس نوشت:  آیات دوست داشتنی یک عده ی دیگر را می توانید این جا  بخوانید: