سپهرداد

Hurtling through the dark night

سپهرداد

Hurtling through the dark night

سپهرداد

دارم نگاه می‌کنم. و چیز‌ها در من می‌روید. در این روز ابری چه روشنم و چه تاریک. همه‌ی رودهای جهان و همه‌ی فاضلاب‌های جهان به من می‌ریزد. به من که با هیچ پر می‌شوم. خاک انباشته از حقیقت است. دیگر چشم‌های من جا ندارد... چشم‌های ما کوچک نیست. زیبایی و زشتی کرانه ندارند...
@
قبل‌ها زیر عنوان وبلاگ می‌نوشتم: «می‌نویسم، پس بیشتر هستم». روزگاری بود که بودن و بیشتر بودن را خیلی دوست می‌داشتم. ولی گذشت. حقیقت عظیم لاتفاوت بودن بودنم و نبودنم من را به ولایت هوا فرستاد. اینکه حالا باز هم دارم می‌نویسم دیگر نه برای بودن و نه برای بیشتر بودن بلکه فقط برای عادت است.
@
ما همانی می‌شویم که پی در پی تکرار می‌کنیم؛ بنابراین فضیلت فعل نیست عادت است.
@
پیاده روی را دوست دارم. آدم‌ها را دوست دارم. برای خودم قانون‌های الکی ساختن را دوست دارم و به طرز غم انگیزی معمولی هستم...
@
و مرد آنگاه آگاه شود که نبشتن گیرد و بداند که پهنای کار چیست.
@
جاده. مسافر. سربازِ پنج صبح. دانشجوی ترم صفری. دختری که چشم هایش نمی درخشد. اندوه. نفرت. عشق. از همین‌ها...
@@@
هیچ گونه ثباتی در موضوعات و سبک نوشته‌های این وبلاگ وجود ندارد.
@@@
ستون پایین:
پیوندهای روزانه، معمولا لینک سایر نوشته‌های من است در سایت‌ها و مطبوعات و خبرگزاری‌ها و...
کتاب‌بازی، آخرین کتاب‌هایی است که خوانده‌ام به همراه نمره و شرح کوچکی که در سایت گودریدز روی‌شان می‌نویسم.
پایین کتاب‌بازی، دوچرخه‌سواری‌های من است و آخرین مسیرهایی که رکاب زده‌ام و در نرم‌آفزار استراوا ثبت کرده‌ام.
بقیه‌ی ستون‌ها هم آرشیو سپهرداد است در این سالیانی که رفته بر باد.

ایمیل: peyman_hagh47@yahoo.com
کانال تلگرام: https://t.me/sepehrdad_channel

بایگانی

۱ مطلب در تیر ۱۴۰۴ ثبت شده است

من از سال ۱۳۸۷ تا به حال در مقیاس ماهانه و شاید هم هفتگی دارم وبلاگ می‌نویسم. شاید تا به حال حدود ۱ میلیون کلمه وبلاگ نوشته باشم. توی این سال‌ها وبلاگم پرحاشیه و پرمشتری نبود. آهسته و پیوسته کارم را ادامه دادم. سعی می‌کردم سرم به کار خودم باشد و فقط ادامه بدهم. خیلی وقت‌ها هم حرف‌هایم را خوردم و در سکوت ادامه دادم تا فقط بتوانم ادامه بدهم. سعی کردم هیچ وقت مطالب گذشته‌ام را پاک نکنم. شاید خیلی‌های‌شان الان به چشمم مسخره بیاید. اما سعی کرده‌ام حذف نکنم. چون به نظرم برای خیلی‌ها آرشیو سپهرداد یک سیر تطور است. می‌توانند بخوانند و ببینند که از کجا به کجا رسیده‌ام. یکی چند وقت پیش این‌جا نظر گذاشته بود که اوووه، تو از سال ۱۳۸۷ پیوسته وبلاگ نوشته‌ای؟ من متولد ۱۳۸۷ هستم. یعنی تو به اندازه‌ی عمر من وبلاگ نوشته‌ای! خب،‌ آره. این جوری‌هاست دیگر.

 اما خب در اکثر این سال‌ها اجاره‌نشین بودم. تا سال‌ها اجاره‌نشین بلاگفا بودم. مدتی کوتاه رفتم بالای شهر و اجاره‌نشین وردپرس شدم. بلاگفا مغازه‌ام را با وسایل تویش مصادره کرد (فیلتر کرد) آمدم این طرف و سال‌ها هم اجاره‌نشین بلاگ.‌آی آر بودم. از پارسال تصمیم گرفتم صاحب مغازه‌ی شخصی شوم.

مغازه‌ی شخصی‌ام زیاد قشنگ‌ نیست. خب، زیاد هم برایش وقت نگذاشتم راستش. نیاز به لوله‌کشی و نقاشی و کابینت و دکور و خیلی چیزهای دیگر (قالب قشنگ و کدنویسی و طراحی و... ) دارد. بلد نیستم راستش. اگر کسی بلد باشد و کمکم کند خوشحال هم می‌شوم. اما به هر حال دیگر اجاره‌ای نیست و از برای خودم است.

آمدم این‌جا دیدم یادم رفته پارچه‌نوشته‌ بزنم به در مغازه‌ی اجاره‌ای ام و بنویسم که دوستان و همشهریان عزیز، وبلاگ سپهرداد به این آدرس انتقال یافته.

همین دیگر. آمدم این‌جا این را بگویم که:

۱. نوشته‌های وبلاگی سپهرداد را می‌توانید در این آدرس دنبال کنید. ایده‌ها و روایت‌هایم را توی این آدرس می‌نویسم.

۲. دیاران یک پروژه‌ی ۸ ساله‌ی زندگی‌ من بود. متاسفانه بعد از این که رفتم سنگاپور، جانشینان توانمندی نداشتم و دیاران به حالت تعطیل درآمد. کاریش نمی‌توانستم بکنم. فقط محض آرشیو کردن نوشته‌ها و یادداشت‌های مرتبط به دیاران را در این آدرس جمع کرده‌ام.

۳. تا به الان سه چهار تا کتاب چاپی داشته‌ام. هنوز خیلی از نوشته‌های خلاقانه‌ام کتاب نشده‌اند. توی ذهنم ایده‌های چند تا کتاب دیگر را هم دارم. نمی‌دانم که آن ایده‌ها کتاب می‌شوند بالاخره یا نه. اما توی این آدرس یادداشت‌های مربوط به کتاب‌های چاپ‌شده‌ی قبلی را جمع‌اوری کرده‌ام: از یادداشت‌های مربوط به کتاب «چای سبز در پل سرخ» بگیر تا یادداشت‌های مربوط به «بازماندگی تحصیل کودکان مهاجر در ایران».

۴. توی سال‌های گذشته تعداد زیادی یادداشت توی مطبوعات و روزنامه‌ها نوشتم. اکثر آن‌ها البته با موضوع مهاجران در ایران و در اشتراک با فعالیت‌هایم در دیاران بود. ارائه‌های گوناگونی هم این طرف و آن طرف داشتم. مصاحبه هم زیاد بوده. سعی کردم همه‌ی این‌ها را این‌جا و این‌جا آرشیو کنم. 

۵. «کتاب‌باز» مجموعه یادداشت‌های من در مورد کتاب‌هایی است که خوانده‌ام. گاه نقد کتاب، گاه معرفی کتاب و گاه لحظه‌های خاصی که با کتاب‌ها داشته‌ام. خلاصه که مجموعه نوشته‌های کتابی‌ام را این‌جا می‌توانید سراغ بگیرید. 

۶. «من و پاندا» مجموعه یادداشت‌های دوچرخه‌ای‌ام است. زندگی‌ام این جوری شده است که هر کدام از شهرهایی که تا به حال در آن زیسته‌ام همراه با یک دوچرخه شده است: تهران و پاندا، لاهیجان و کوشین، سنگاپور و هری کوآن. این‌جا مجموعه یادداشت‌های دوچرخه‌ایم از پدال زدن در این شهرها را یک‌جا می‌توانید بخوانید. 

۷. «حاج سیاح» قبلا وبلاگ سفرنامه‌هایم بود. یادداشت‌هایی در مورد سفر به جاهای مختلف ایران. آن را خیلی زود از سپهرداد جدا کرده بودم. اما مغازه اجاره‌ای‌های حاج سیاح به خوبی سپهرداد نبودند. کلنگی بودند و همه‌شان فروریختند. مدت زیادی اجاره‌نشین میهن‌بلاگ بود و ناگهان میهن‌بلاگ فرو ریخت و کل آرشیو حاج سیاح هم از بین رفت. سعی کردم آن آرشیو را دوباره زنده کنم و البته که سفرهای خارجی را هم به آن اضافه کنم. 

۸. «از روزهای سنگاپور» هم مجموعه یادداشت‌های زندگی و درس خواندنم در سنگاپور است. احتمالا چند ماه دیگر «از روزهای برلین» هم به مغازه‌ی جدیدم اضافه می‌شود. 

همین دیگر.

یک خرده بنر اعلام تغییر آدرسم طولانی شد. حس کردم نیاز بود که شرح بدهم. راستی، اگر نظر بدهید هم خوشحال می‌شوم!

  • پیمان ..